|
|
|
|
LEADER |
02444nma a2200589 u 4500 |
001 |
EB002206249 |
003 |
EBX01000000000000001343450 |
005 |
00000000000000.0 |
007 |
cr||||||||||||||||||||| |
008 |
240502 ||| deu |
020 |
|
|
|a 9783839471241
|
020 |
|
|
|a 9783837671247
|
100 |
1 |
|
|a Wartmann, Robert
|
245 |
0 |
0 |
|a Bildung dekonstruieren
|h Elektronische Ressource
|b Grenzgänge im Anschluss an die poststrukturalistische Bildungsphilosophie
|
260 |
|
|
|a Bielefeld
|b transcript Verlag
|c 2024
|
300 |
|
|
|a 1 electronic resource (328 p.)
|
653 |
|
|
|a Post-structuralism
|
653 |
|
|
|a Education
|
653 |
|
|
|a Philosophy & theory of education / bicssc
|
653 |
|
|
|a Pädagogik
|
653 |
|
|
|a Dekonstruktion
|
653 |
|
|
|a Postcolonialism
|
653 |
|
|
|a Subject
|
653 |
|
|
|a Bildungstheorie
|
653 |
|
|
|a Subjekt
|
653 |
|
|
|a Deconstruction
|
653 |
|
|
|a Critique
|
653 |
|
|
|a Kritische Theorie
|
653 |
|
|
|a Critical Theory
|
653 |
|
|
|a Philosophie
|
653 |
|
|
|a Repräsentation
|
653 |
|
|
|a Kritik
|
653 |
|
|
|a Bildung
|
653 |
|
|
|a Poststrukturalismus
|
653 |
|
|
|a Theory of Education
|
653 |
|
|
|a Representation
|
653 |
|
|
|a Philosophy
|
653 |
|
|
|a Bildungsgeschichte
|
653 |
|
|
|a History of Education
|
653 |
|
|
|a Postkolonialismus
|
653 |
|
|
|a Pedagogy
|
041 |
0 |
7 |
|a deu
|2 ISO 639-2
|
989 |
|
|
|b DOAB
|a Directory of Open Access Books
|
490 |
0 |
|
|a Pädagogik
|
500 |
|
|
|a Creative Commons (cc), https://creativecommons.org/licenses/by-nd/4.0/
|
028 |
5 |
0 |
|a 10.14361/9783839471241
|
856 |
4 |
0 |
|u https://library.oapen.org/bitstream/20.500.12657/88588/1/9783839471241.pdf
|7 0
|x Verlag
|3 Volltext
|
856 |
4 |
2 |
|u https://directory.doabooks.org/handle/20.500.12854/135668
|z DOAB: description of the publication
|
082 |
0 |
|
|a 900
|
082 |
0 |
|
|a 370
|
082 |
0 |
|
|a 100
|
520 |
|
|
|a Wie soll mit dem historischen Ballast der Bildungsphilosophie und ihren Wiederholungszwängen umgegangen werden? Robert Wartmann leistet eine Dekonstruktion kritischen Bildungsdenkens und bringt verschiedene Ansätze im Anschluss an den Poststrukturalismus miteinander in den Dialog. Mit Bezug auf Nationalismuskritik, Subjektdezentrierung und Repräsentationskrise nimmt er drei Irritationsmomente der zweiten Hälfte des 20. Jahrhunderts als Ausgangspunkt, um bestehende bildungstheoretische Einsätze fortzuschreiben - und sorgt so für eine Verschiebung des kritischen Bildungsdenkens.
|