|
|
|
|
LEADER |
02473nma a2200613 u 4500 |
001 |
EB002045189 |
003 |
EBX01000000000000001188855 |
005 |
00000000000000.0 |
007 |
cr||||||||||||||||||||| |
008 |
220822 ||| deu |
020 |
|
|
|a 9783837631197
|
020 |
|
|
|a 9783839431191
|
100 |
1 |
|
|a Küpper, Thomas
|
245 |
0 |
0 |
|a Bewusst im Paradies: Kitsch und Reflexivität
|h Elektronische Ressource
|
260 |
|
|
|a Bielefeld
|b transcript Verlag
|c 2022
|
300 |
|
|
|a 1 electronic resource (338 p.)
|
653 |
|
|
|a Media
|
653 |
|
|
|a Theodor Fontane
|
653 |
|
|
|a Kitsch
|
653 |
|
|
|a Media studies / bicssc
|
653 |
|
|
|a Hedwig Courths-Mahler
|
653 |
|
|
|a Kunst
|
653 |
|
|
|a Kultur
|
653 |
|
|
|a Kulturtheorie
|
653 |
|
|
|a Art
|
653 |
|
|
|a Sociology of Culture
|
653 |
|
|
|a Aesthetics
|
653 |
|
|
|a Camp
|
653 |
|
|
|a Cultural Studies
|
653 |
|
|
|a Kultursoziologie
|
653 |
|
|
|a Media Aesthetics
|
653 |
|
|
|a Medien
|
653 |
|
|
|a Walter Benjamin
|
653 |
|
|
|a Populärkultur
|
653 |
|
|
|a Popular Culture
|
653 |
|
|
|a Ernst Bloch
|
653 |
|
|
|a Culture
|
653 |
|
|
|a Cultural studies / bicssc
|
653 |
|
|
|a Ästhetik
|
653 |
|
|
|a Mass Culture
|
653 |
|
|
|a Massenkultur
|
653 |
|
|
|a Kulturwissenschaft
|
653 |
|
|
|a Medienästhetik
|
653 |
|
|
|a Cultural Theory
|
041 |
0 |
7 |
|a deu
|2 ISO 639-2
|
989 |
|
|
|b DOAB
|a Directory of Open Access Books
|
490 |
0 |
|
|a Edition Kulturwissenschaft
|
500 |
|
|
|a Creative Commons (cc), https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
|
028 |
5 |
0 |
|a 10.1515/9783839431191
|
856 |
4 |
2 |
|u https://directory.doabooks.org/handle/20.500.12854/84377
|z DOAB: description of the publication
|
856 |
4 |
0 |
|u https://library.oapen.org/bitstream/20.500.12657/56953/1/9783839431191.pdf
|7 0
|x Verlag
|3 Volltext
|
082 |
0 |
|
|a 700
|
082 |
0 |
|
|a 300
|
520 |
|
|
|a Im Gegensatz zu Kunst gilt Kitsch als aufdringlich und wenig reflexiv. Doch ist diese Entgegensetzung nicht zu einfach gedacht? Könnte es nicht zahlreiche Zwischenstufen der Reflexivität geben? Thomas Küpper geht diesen Fragen nach und diskutiert dazu verschiedene Positionen aus Literatur, Philosophie, Film und Fernsehen, von Walter Benjamin bis André Rieu. Dabei zeigt er auf, dass Kitsch bestimmte Formen von Reflexivität braucht, um dem Publikum heile Welten, große Gefühle und kleine Fluchten bieten zu können: Wie beim Fiktionspakt im Sinne von Samuel Taylor Coleridge geht das Publikum einen Pakt mit dem Kitsch ein.
|